نقش فیبرهای c در اثرات بی دردی، پردردی، التهابی و ضد التهابی مرفین در رتهای نر نژاد ویستار

مقدمه: مطالعات زیادی نشان می دهند مرفین در دوز mg/kg10 اثر بی دردی و ضد التهابی و در دوز ?g/kg 1 اثر پر دردی و تشدید التهاب از خود نشان می دهد. علاوه بر این وجود گیرنده های اوپیوئیدی بر روی فیبرهای آوران اولیه و به ویژه فیبرهای c ثابت شده است. با توجه به نقش فیبرهای c در انتقال محرکهای آسیب رسان و وجود گیرنده های اوپیوئیدی ? روی این فیبرها ، مطالعه حاضر ، نقش فیبرهای c در اثرات بی دردی(analgesic )، پردردی(hyperalgesic )، التهابی(pro-inflammatory ) و ضدالتهابی(anti-inflammatory ) مرفین از طریق آزمون های مختلف درد و آزمون سنجش ادم القا شده ناشی از التهاب پرداخته است. مواد و روش ها: از موش های نر نژاد ویستار در محدوده وزنی 180 تا 200 گرم استفاده شد. جانوران بالغ در سه گروه کنترل، شم( دریافت حلال کپسایسین نوزادی) و تجربی( دریافت کپسایسین نوزادی) قرار گرفتند.جانوران به دو زیر گروه تقسیم شدند( 7= n ). جانوران هر زیر گروه به طور جداگانه تحت تزریق داخل صفاقی تک دوز mg/kg 10 ، ?g/kg 1 و یا سالین قرار گرفتند. شدت محرک های درد به وسیله آزمون tail flick قبل و 30 دقیقه بعد از تزریق و نیز نتایج حاصل از آزمون فرمالین و ادم ناشی از تزریق کف پایی فرمالین، بین گروه دارای فیبرهای c (c- normal) و گروه با گاهش فیبرهای c ( c- lesion ) مقایسه شد. یافته ها: نتایج نشان داد که در هر دو گروه c-normal و c-lesion ، دوز mg/kg 10 مرفین اثر بی دردی و ضد التهابی و دوز ?g/kg1 آن در گروه c-normal اثر پر دردی و تشدید التهاب داشته است. در گروه c-lesion دوز ?g/kg1به جز در مرحله اول آزمون ( فاز نوروژنیک) در سایر آزمون های درد ، اثرات پردردی و تشدید التهاب این دوز کاهش یافته است. نتیجه: به نظر می رسد با کاهش تعداد فیبرهای c ، میزان انتقال درد نیز کاهش می یابد. بنابراین اثر آنالژزیک دوز mg/kg 10 مرفین افزایش و اثر پردردی دوز ?g/kg1 کاهش می یابد. افزایش اثرات بی دردی و ضد التهابی دوز بالا و کاهش اثرات پر دردی و تشدید التهاب دوز فوق العاده پایین مرفین احتمالا به دلیل عملکرد سیستم اوپیوئیدی و سلول های ایمنی است.